Beschrijving

Wie kan zich nog een stad voorstellen zonder superdiverse wijken aan de rand? Meer dan 150 nationaliteiten, minderheden in de meerderheid, een constant komen en gaan: het is al lang geen uitzondering meer, ook niet in Gent. Hoe komt dat? En waarom precies in die wijken?

Historica Tina De Gendt dook in het verleden van haar thuisstad en vond de kiem van de superdiverse samenleving in wat zij de 'poortwijken' noemt. Deze wijken, gelegen waar tot 1860 de monumentale stadspoorten stonden, fungeren vandaag de dag als knooppunten die de stad met de wereld verbinden, net zoals poorten dat eeuwenlang deden. Hoe groeiden die de afgelopen eeuw uit tot aankomstzones, wachtkamers en opstapplaatsen? Waarom ontstonden daar de grote sociale vernieuwingen, van arbeidersbewegingen tot zelforganiserende buurthuizen en gevrijwaarde publieke ruimte? En zijn deze plaatsen, waar aangename en minder aangename botsingen voorkomen, nu ten dode opgeschreven?

Met de unieke blik van straatloper-historica beschrijft Tina De Gendt hoe de poortwijken van Gent de stad en de samenleving hebben vormgegeven. Ze schrijft een alternatieve geschiedenis: niet het formele verhaal dat steeds vanuit het centrum wordt geschreven, maar het informele dat vanuit de rand vertrekt en wordt verteld, zelden opgeschreven

'Elke stad kent ze en zelfs al staan ze in geen enkele toeristische gids, locals weten ze altijd blindelings aan te wijzen: het zijn wijken waar de hele wereld lijkt samen te komen, waar je in één straat makkelijk tien verschillende talen kunt horen en de winkels vol liggen met producten die je nog nooit in de koelkast van Jeroen Meus hebt gespot. Wijken met veel jonge gezinnen, veel armoede en vooral te vaak een combinatie van beide. Wijken waar de nummerplaten gepersonaliseerd zijn, maar mensen de naam van hun buren niet kennen. Wijken waar je bij een gewoon rijhuis moet kiezen tussen zeven bellen. Dat soort wijken. Daarover gaat dit boek.

Details